اسکانوافراز درواقع به معنی جدا کردن است. بر اساس قانون مدنی، دعوی افراز دعوی شریک ملک مشاع با شریک دیگر است که به‌منظور تقسیم ملک موردنظر انجام می‌شود. در افراز وجود شراکت ضروری است، یعنی ملک دارای بیش از یک مالک باشد و به دلیل عدم تفاهم و رضایت و وجود اختلافاتی به سهم یکدیگر تقاضای افراز دارند. در افراز ملک سهام هریک از شرکا مشخص‌شده و قطعات افرازی به نسبت سهم مالکان مشاع به آن‌ها داده می‌شود. اگر بین شرکا بر سر صحت افراز اختلافی ایجاد شود، در آن زمان تعیین و تکلیف نهایی بر عهده مراجع قضایی بوده و پس از افراز ملک، شراکت آن‌ها خاتمه یافته و هرکدام از آن‌ها مالک قطعه زمین خود خواهند بود.
به‌طور مثال دو نفر در یک زمین شریک یکدیگر هستند، شخص اول 2 دانگ سهم داشته و شخص دیگر 4 دانگ، حال اگر یکی از شرکا بخواهد سهم خود را از زمین جدا کند و آن را در تصرف خود داشته باشد، به این عمل افراز می‌گویند.
در قانون افراز به دودسته تقسیم می‌شود:
افراز اجباری:
به افرازی می‌گویند که در آن شرکا با توجه به‌حکم دادگاه و یا اداره ثبت مجبور به قبول مال مشاع شده باشند.
افراز به تراضی:
افراز به تراضی به نوعی از افراز می گویند که در آن شرکا به خواست خود آن را انجام دهند.
ارسال دیدگاه