تصور کنید واحد شما برای مدتی در یک آپارتمان خالی است و همسایه از پارکینگ شما استفاده میکند. اگر این استفاده بدون اجازه از مالک باشد پسازاینکه مالک در خانه خود سکونت کند میتواند به ازای مدتزمانی که از پارکینگش استفادهشده است اجاره درخواست کند! اما درحالیکه خود مالک به مدیر ساختمان و یا شخص استفادهکننده چنین اجازهای را داده باشد در این صورت حق درخواست اجاره ندارد. در حالت کلی پارک بدون اجازه در پارکینگ همسایه نوعی از خلاف بشمار رفته و اگر مالک شکایت کند میتواند بر اساس نظر دادگاه مبلغ معینی را بهعنوان اجاره دریافت کند و اگر شخصی که در پارکینگ دیگری پارک کرده است، با درخواست مالک حاضر به ترک آن نشود تصرف عدوانی صورت گرفته و مجازات داشته که از جریمه نقدی تا حبس و رفع تصرف و مطالبه خسارات وارده به مالک متغیر است.
پارکینگ چگونه بین واحدها تقسیم میشود؟
پارکینگها به دو صورت تقسیم میشوند؛ اولین مدل آن تعلق اختصاصی است؛ یعنی موقعیت، مساحت و محل دقیق آن در صورتمجلس تفکیکی مشخص میشود و در سند رسمی نیز قید میشود که مثلاً فلان پارکینگ در فلان قسمت متعلق به این مالک است. در مدل دوم پارکینگ برای هر یک از واحدها بهصورت مشاع تعلق میگیرد. این بدان معنی است که در صورتمجلس تفکیکی برای برخی از واحدها پارکینگها را بهصورت مشاع ثبت میکنند، بنابراین واحدهای ذکرشده میتوانند بهصورت مشاع از پارکینگ استفاده کنند. به همین دلیل است که برخی از واحدهای آپارتمانی دارای پارکینگ نیستند و برخی دیگر پارکینگ دارند.
درخواست الزام به انجام تعهد در مبحث پارکینگ واحدهای مسکونی
ممکن است برای شما نیز پیش آید که خانهای را خریداری میکنید که در مبایعهنامه پارکینگ نیز قیدشده است، اما در زمان تحویل فروشنده از این کار خودداری کرده و خانه را بدون پارکینگ به شما تحویل میدهد؛ در این مورد قانون طرف خریدار را گرفته و خریدار میتواند علیه فروشنده اقامه دعوی کرده و حقش را بگیرد. به این شکل که باید به دادگاه مراجعه کرده و درخواست الزام به انجام تعهد کند. بر طبق چنین درخواستی دادگاه فروشنده را ملزم میکند به ارائه خدماتی که در سند قیدشده است. اگر فروشنده فضایی برای پارکینگ در نظر نگرفته باشد باید مبلغ آن را به خریدار بپردازد و این مبلغ پرداختی نیز در هر منطقه با دیگری متفاوت است و بسته به ارزش منطقهای آپارتمان محاسبه میشود.
ارسال دیدگاه