اسکانوبر اساس اطلاعاتی که منتظر شده رشد اجاره‌بها در مناطق 22 گانه از تهران حدود 20 تا 40 درصد بوده که این مبالغ نسبت به نرخ تورم حدود 2 تا 3 برابر افزایش داشته است، چراکه نرخ تورم چیزی کمتر از 11 درصد بوده و اکنون شاهد هستیم که از ابتدای سال جاری تا تیرماه اجاره هر متر از مسکن در تهران حدود 23 درصد افزایش داشته است و این یعنی فشاری افسارگسیخته بر جیب مستأجرانی که عموماً از اقشار متوسط و ضعیف جامعه هستند؛ عموماً بخش عمده‌ای از این افزایش‌های قیمت مرتبط با زیاده‌خواهی مالکان بوده است.
مصطفی بهزاد فر کارشناس شهرسازی دلیل نقایص موجود در بازار مسکن را این‌طور می‌داند که تعادل میان عرضه و تقاضا برهم‌خورده است، این شرایط با طمع صاحب‌خانه‌ها گره‌خورده و نتیجه آن شده رکودی که در بازار مسکن گریبان گیر همه شده است. به دلیل آنکه تعداد خانه‌های آماده اجاره از تقاضا کمتر است، مالکان از این وضعیت سو استفاده کرده و در بازار فعلی جولان می‌دهند! اما بهزاد فر می‌گوید که میان عرضه و تقاضای فعلی حدود یک‌میلیون و ۶۰۰ هزار واحد فاصله افتاده و تا زمانی که این تعداد فراهم نشود تعادل به این بازار بازنمی‌گردد.
به گفته این کارشناس مسکن 2 میلیون و پانصد هزار واحد خالی که در کشور موجود است، به‌قصد سرمایه‌گذاری و حفظ ارزش پول ساخته‌شده‌اند و از دسته واحدهایی نیستند که انتظار مهار رشد اجاره از آن‌ها داشت. صاحبان این خانه‌ها تمایلی برای اجاره ملک خود ندارند و نمی‌توان این واحدهای خالی را جزو تقاضای مؤثر دانست؛ چراکه تقاضای مؤثر این است که ملک مستقیماً به دست مصرف‌کننده برسد.
به گفته بهزاد فر مسکن اجتماعی، اجاره به‌شرط تملیک و مسکن حداقلی ۳ راه‌حل مشکل بازار مسکن است. در ایران اکنون نخستین راهکار این است که ساخت‌وساز افزایش یابد، این دقیقا چیزی است که در دنیا روال کاری به‌حساب نمی‌آید. در سراسر دنیا دولت‌ها به مردم تسهیلاتی می‌دهند که با استفاده از آن‌ها مسکن اجتماعی برای افراد تأمین شود، یا برخی از نهادهای پرقدرت خانه‌هایی می‌سازند که بین ۴۸ ماه تا ۳۰ سال اجاره به‌شرط تملیک می‌دهند و یا در شرایطی دولت‌خانه‌هایی را می‌سازد و برای تعدیل بازار به مردم اجاره می‌دهد، درواقع این‌ها تماماً راهکارهایی هستند که ایران نیز باید از آن‌ها درس بگیرد و برای خروج از وضعیت فعلی از آن‌ها استفاده کند.
ارسال دیدگاه